zabytek
Fotografie
Ładuję zdjęcia z serwisu Flickr
Kościół i klasztor Pijarów w Krakowie, fot. K. Schubert MIK 2020
Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego jest ulokowane w zabytkowej kamienicy przy kęckim Rynku. Trzon kolekcji pochodzi z prywatnych zbiorów Aleksandra Kłosińskiego, które po śmierci tego wielkiego miłośnika historii Kęt i społecznika, jego spadkobiercy podarowali miastu. Zbiory przenoszone, zmieniające status i zarząd, w 1983 r. zyskały rangę zbiorów muzealnych, w 2004 zaś instytucjonalną niezależność.
Dziś muzeum mieści trzy sale i cztery tematy: historię, życie codzienne, sztuki piękne oraz zbiory etnograficzne. Na niewielkiej przestrzeni zgromadzono tu bardzo wiele śladów przeszłości miasta. Zamknięte w gablotach, gęsto poukładane, skatalogowane, przedmioty te opowiadają różne historie. Ploteczki o zwykłych ludziach, anegdoty o wydarzeniach, którymi przez chwilę żyły niegdyś Kęty, ale i tę wspólną, wielką historię, która nie ominęła niewielkiego miasta na pograniczu państw, regionów i tradycji. W zbiorach znajdziemy przedmioty niezwykle artystycznie i historycznie cenne, ale i niepozorne świadectwa codziennego życia, o ogromnej wartości sentymentalnej. Trzeba umieć słuchać ich opowieści. To nasza wiedza, sympatia, ciekawość, wyobraźnia mogą bowiem na chwilę ożywić zasuszone w pamiątkowym poza-czasie eksponaty.
Każdemu przedmioty zgromadzone w muzeum opowiedzą coś innego. Zainteresowanie historyków wzbudzą mapy oraz niezwykle cenne i rzadkie pamiątki cechowe: księgi, obesłania w kształcie krzyży (tabliczki zawiadamiające o dniu i godzinie zebrania w gospodzie cechowej), skrzynie, pieczęcie. Najstarsze z nich pochodzą z XVI w., te z XVII w. fundacji księdza Jana Grzegorza Zdziewojskiego, zdobione są pięknymi drzeworytami. Miłośnicy historii Kęt zatrzymają się przy tablicy z herbem miasta, która niegdyś wisiała na ratuszu, bębenku miejskiego dobosza, pamiątkach z pobytu w 1915 r. w Kętach Legionów Piłsudskiego czy świadectwach wojennych często tragicznych losów mieszkańców miasta. Historycy sztuki zwrócą uwagę na pełną wdzięku, lekko, jakby w tańcu poruszoną barokową rzeźbę nieznanej świętej. Etnografowie zajmą się sztuką ludową, wytworami rzemiosła, strojami regionalnymi. Mieszkańcy Kęt patrząc na stare widokówki wrysują w nie mapę swoich wspomnień. Zainscenizowany salonik mieszczański, przywoła obraz galicyjskiego miasteczka z przełomu wieków. Porzucony podróżny neseser, kapelusz i rękawiczki, wydają się należeć do kogoś, kto tylko na chwilę wyszedł w pośpiechu. Ktoś ze zwiedzających może rozpozna rodzinne pamiątki – wiele eksponatów znalazło się w kolekcji muzealnej dzięki darom kęczan. Małe buciki z ekspozycji etnograficznej podarował muzeum ktoś, kto nosił je jako dziecko. Piękne listy miłosne leżące na stoliczku w saloniku mieszczańskim napisał Pan Antoni w 1895 r. do swojej oczekującej dziecka żony Rózi. Drewniany parowóz z datą 1944 wykonał dla swoich dzieci Tadeusz Matusiak, przebywając w obozie jenieckim w Niemczech. Te ludzkie sprawy wpisane w niepozorne przedmioty uświadamiają nam, że obok wielkich dziejów i wielkich dzieł, każdy pozostawia po sobie jakąś pamiątkę i jakąś ważną historię. Muzeum w Kętach tak mocno związane z tym miejscem i jego mieszkańcami ukazuje wszystkim zwiedzającym sens poszukiwania własnej tożsamości.
Autor: Dorota Jędruch (2011)
Oświęcim i okolice (Brzeszcze, Chełmek, Kęty, Wilamowice, Zator). Monograficzny przewodnik turystyczny i krajoznawczy po wschodniej części Kotliny Oświęcimskiej
Autor : Julian Zinkow
Wydawnictwo : Oświęcim : Centrum Informacji, Spotkań, Dialogu, Wychowania i Modlitwy ; Galicyjska Księgarnia i Antykwariat. – 364 s. : il., fot., pl., mapy ; 17 cm. Miejsce wydania : Oświęcim, 1994
dostępny
adres: Rynek 16, Kęty
gmina: Kęty
powiat: oświęcimski
GPS: GPS N: 49° 52' 58", E: 19° 13' 12"
gospodarz: Gmina Kęty
www: http://www.muzeum.kety.pl/
e-mail: [email protected]
telefon: 33 845 31 07